کد مطلب:173227 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:146

یار تنهای ولایت
فاطمه علیهاالسلام بین شوهر خود و مردم ایستاد و فرمود:

به خدا قسم، نمی گذارم كه پسر عمویم را ستمگرانه بر زمین بكشید. وای بر شما! چه زود در حق اهل بیت، به خدا و رسولش خیانت ورزیدید!

مگر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم شما را به پیروی و دوستداری به ولایت ما سفارش نفرمود كه خدای تعالی فرموده: «به ازای آن[رسالت]پاداشی از شما خواستار نیستم، مگر دوستی درباره ی خویشاوندان. [1] .

امام علی علیه السلام را كشان كشان بردند تا به ابوبكر رسیدند. عمر با شمشیر بالای سر علی علیه السلام ایستاده بود. خالد بن ولید، ابوعبیده بن جراح، سالم (برده ی آزاد شده ی ابوحذیفه) معاذ بن جمل، مغیرة بن شعبه، اسید بن حضیر، بشیر بن سعد و سایر مردم گرد ابوبكر، با سلاح ایستاده بودند. [2] .


[1] بحارالأنوار، ج 8، ص 233؛ نهج الحياة، ص 141؛ رياحين الشريعة، ج 1، ص 270.

[2] بحارالأنوار، ج 8، ص 51-52؛ السقيفه، ص 82-85؛ الاحتجاج، ج 1، ص 107-109.